Bridging the gap!
Op 2 juli 2017 blokletterde de Belgische Vereniging voor Lastechniek, BVL, via een mailing door het BIL een belangrijke wijziging van de toelatingscondities voor de IWE opleiding met bijhorende slogan "Nu ook met Bachelor diploma".
Dit bericht deed heel wat stof opwaaien in de industrie, en dan met name bij een groot deel gediplomeerde IWE'ers in België, die deze wijziging aanvoelden als een aantasting van de waarde van hun diploma. Immers, tot dan stond onomstotelijk vast dat IWE'ers, afgestudeerd in België aan een van de erkende opleidingsinstellingen, allemaal over een ingenieursdiploma (Ing of ir) beschikten. Ook voor de industrie, van de werkvloer tot de HR afdeling, was dit zo klaar als water : een IWE'er had er in totaal minstens 5 jaar ingenieursstudies op zitten op Master niveau. Er komt nu echter enige vertroebeling.
De driver achter dit alles is, kort samengevat, de nood aan harmonisatie van de toelatingsvoorwaarden in een geglobaliseerde context.
Meer tekst en uitleg omtrent deze omstreden wijziging staat deze maand te lezen in de november editie Metallerie n° 2017/09.
Spijtig genoeg gaat harmonisatie dikwijls gepaard met het aanpassen van voorwaarden in neerwaartse richting, zoals nu ook hier het geval lijkt te zijn. In het artikel is verder sprake van een 'Belgisch compromis', een akkoord dat eerder dient om vrede en evenwichten te bewaren, dan wel een efficiënt antwoord is op de noden van de industrie.
Dit betekent dat straks de IWE'er, die tot dusver lasingenieur werd genoemd, niet langer per definitie een 'ingenieur' zal zijn. Het neveneffect van deze harmonisatie leidt m.a.w. tot een nieuwe opdeling van de lasdeskundigen, die niet eerder bestond : de ingenieur IWE (of lasingenieur) en de IWE. Of hoe harmonisatie leidt tot diversifiëring ...
Hoe gaan we dit uitleggen aan de industrie ? Zeker wanneer in het achterhoofd wordt gehouden dat er weldra ook geen koppeling meer is tussen de IIW diploma's en de kennisniveaus van lascoördinatoren zoals bedoeld in EN ISO14731.